Militaria
Na wystawie zaprezentowano zbiory własne muzeum ukazujące ewolucję uzbrojenia i umundurowania od czasów średniowiecza do końca XX w.:
- broń biała (szable, szpady, pałasze, bagnety z XVII - XX w.)
- broń drzewcowa (halabardy, piki, berdysze, topory bojowe z XVII - XIX w.)
- broń palna (karabiny skałkowe z XVIII w, karabiny i pistolety kapiszonowe z XIX w., karabiny odtylcowe z połowy XIX i początku XX w.)
- broń artyleryjska (armata z końca XVIII w., moździerz z końca XIX w.)
Kolekcję broni uzupełniają elementy ekwipunku i umundurowania żołnierskiego z XVII - XX w.:
- zbroje turniejowe z XVI w. (kopie XIX-wieczne)
- hełm z XVII w.
- ekwipunek armii niemieckiej z okresu I i II wojny światowej.
- mundury Wojska Polskiego z lat 50. i 80. XX.
Ponadto:
- dwa XVII-wieczne portrety książąt głogowskich - Jana Olbrachta i Władysława Jagiellończyka.
- makiety schronów niemieckiej linii umocnień wzniesionych w latach 1928-1945 nad Odrą, tzw. „Oderstellung” (Pozycja Odrzańska)
- dwie niemieckie wartownie jednoosobowe (stalowa i betonowa) z okresu II wojny światowej - ekspozycja plenerowa.
Wnętrza mieszczańskie
Wystawa pokazuje jak mieszkano dawniej, jakich czynności, dziś już nie wykonywanych, wymagało prowadzenie domu, czemu służyły przedmioty i naczynia dawniej pospolite, a dziś rzadko spotykane. Znajdują się tam także dawne meble, sprzęt oświetleniowy, zastawa stołowa, przybory kuchenne i stroje. Na wystawę składają się trzy pomieszczenia: salonik pani domu, jadalnia i gabinet pana domu.
Salonik pani domu
Salonik łączący na ogół funkcję bawialni i gabinetu do prac kobiecych urządzony był wytworniej, przytulniej i barwniej niż pozostałe pokoje.
Gabinet pana domu
Nazywany również kancelarią. Tu przyjmowano administratorów, oficjalistów i interesantów, tu pisywano korespondencję i przechowywano akta majątkowe.
Jadalnia
W początkach XIX wieku zaprzestano ostatecznie zwyczaju podawania państwu i gościom posiłku w tym pokoju, w którym się aktualnie znajdowali. Nieodzowna stała się więc jadalnia, nazywana też pokojem stołowym.
Przyroda doliny Odry
Jest to odnowiona wystawa przyrodnicza prezentująca głównie przyrodę nadodrzańską, regionalną, a także dawne zbiory z przedwojennego Muzeum. Znajdują się tu skały, minerały i skamieniałości, muszle popularnych gatunków ślimaków lądowych i wodnych, setki owadów w gablotach, zwierzęta nadodrzańskich łąk, lasów, wód i podwórek, ręcznie malowane miedzioryty zwierząt z początku XIX wieku, karty zielnikowe i fotografie przyrodnicze. Wszystko skomponowane zarówno pod kątem artystycznym jak i dydaktycznym.
Nowa Sól-powstanie miasta
Wprowadzeniem do historii miasta Nowej Soli jest przechowywany w nowosolskim muzeum plan miasta Neusalz autorstwa Juliusa Springera, datowany na lata 1743-1753, pokazujący zabudowę osady, która istniała w momencie nadania jej praw miejskich (1743) i projekt rozwoju przestrzennego miasta. Na podstawie powyższego planu, XVIII –wiecznych rysunków widoków miasta autorstwa Friedricha Bernhardta Buttnera, nieustalonych autorów panoram Nowej Soli oraz zachowanych widoków XVIII-wiecznego osiedla gminy braci morawskich powstała w 2003 roku makieta miasta. Na wystawie przedstawiono również historię wielkich zakładów przemysłowych, które niemal do ostatnich lat XX wieku określały charakter miasta. Przedstawiono historię najpierw manufaktury, a później fabryki nici „Gruschwitz Textilwerke A.G." (Fabryka Nici Odra, której makieta jest jednym z elementów wystawy) oraz nowosolskich hut i odlewni: „Paulinenhutte" (odlewnia, później Fabryka Kotłów Fakot, reprezentowana przez niewielką, zabytkową dioramę z widokiem zakładu i nowosolski piecyk-kozę) oraz „Eisenhutten und Emaillierwerk" (Dolnośląskie Zakłady Metalurgiczne Dozamet). W zbiorach muzealnych zachowało się wiele drobnych przedmiotów z szerokiego asortymentu produkcji tych zakładów, które zobaczyć można na ekspozycji. Obok przemysłu włókienniczego i metalurgicznego ważną gałęzią gospodarki miasta była stocznia i port rzeczny - dobrze udokumentowane materiałem ikonograficznym w postaci zachowanych archiwalnych fotografii, rysunków i widoków na kartkach pocztowych. Na ich podstawie powstała współczesna makieta portu i modele XVIII i XIX–wiecznego nowosolskiego taboru rzecznego – barek i parowców. Z przedwojennych zbiorów muzealnych pochodzi natomiast model protestanckiego. kościoła protestanckiego św. Trójcy (obecnie p.w. św. Antoniego) i oryginalny mechanizm zegara wieżowego z tegoż kościoła. Materiał ikonograficzny w postaci zabytkowych grafik, rysunków, fotografii, kartek pocztowych ilustruje ważne dla miasta obiekty i rozwój przestrzenny miasta.
